به گزارش میراث آریا، تعجبی ندارد چرا عمر این نوع از گردشگری کمتر از ۱۵ سال است، در واقع مفهوم گردشگری در دسترس (Accessible Tourism) اولین بار در سال ۲۰۰۹ برای افراد ناتوان جسمی و ذهنی مطرح شد تا نیاز افراد معلول، نابینا، ناشنوا، لال و حتی افراد مسن، زنان باردار و کودکان را در حوزه گردشگری برطرف کند.

گردشگری در دسترس نیاز ۱۵ درصد جمعیت جهان

بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، حدود ۱۵ درصد جمعیت زمین دارای معلولیت هستند اما مانند سایر افراد جامعه نیاز به سفر و کسب تجربه های جدید و لذت بخش در حوزه گردشگری را دارند.
تلاش گردشگری در دسترس بر این است تا با فراهم کردن زیرساخت های لازم در تمام مناطق، شرایطی را فراهم کند تا افراد بدون توجه به سن، نژاد و یا معلولیت جسمی و ذهنی بتوانند لذت سفر را تجربه کنند.

نمونه های موفق گردشگری در دسترس در کشورهای مختلف

در واقع گردشگری در دسترس به دنبال این است تا نشان دهد که معلولیت، محدودیت نیست و این گروه از افراد هم می توانند به راحتی و مثل سایر افراد جامعه ماجراجویی کرده و از این حق طبیعی خود به بهترین شکل استفاده کنند.

در بسیاری از کشورها ما شاهد نمونه های مختلفی از گردشگری در دسترس برای افراد با معلولیت های خاص هستیم.

برای مثال مسافر ویژه یا The Special Traveler، یک راهنمای مجازی گردشگری در دسترس است که به افرادی که ویلچر دارند، کمک می‌کند تا در برزیل مقصد و فعالیت‌های خود را بررسی کنند یا سفر وسمان یا Wesemann Travel، جامعه ناشنوایان در سراسر جهان است. 

این پروژه به افرادی که ناشنوا هستند، کمک می‌کند تا بدون مشکل سفر کنند، در این نوع از سفر راهنمایان گردشگری به خوبی آموزش می‌بینند و با دنیای ناشنوایان آشنا می‌شوند.

نیاز ایران به توسعه گردشگری در دسترس

با توجه به افزایش سن جمعیت در کشور از یک سو و نیاز سایر گروه های نیازمند به گردشگری در دسترس همچون کودکان، زنان باردار و حتی بیماران، نیاز به گسترش امکانات برای گردشگری در دسترس بیش از پیش احساس می شود،

عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تیرماه سال جاری و‌ در یازدهمین کنفرانس وزاری گردشگری کشورهای اسلامی گردشگری را حق همه مردم دنیا دانست و گفت: «بخش اعظم دیدنی‌های دنیا در جغرافیای کشورهای اسلامی واقع شده، به همین جهت لازم است هم کشورهای اسلامی هم جامعه جهانی به گونه‌ای مناسب و شایسته شرایط مورد نیاز را برای بازدید جهانیان از این دیدنی‌ها فراهم کنند تا از این حق محروم نشوند. این همان چیزی است که در گفتمان رایج سازمان جهانی گردشگری از آن به «گردشگری در دسترس» یاد می‌شود. 

هدف از گردشگری در دسترس که در واقع نمادی از احترام به ارزش‌های انسانی اسلامی است آن است که دسترسی به سفر باید برای تمام آحاد مردم جهان با هر سن، جنسیت، طبقه اجتماعی، درآمد و توانایی فراهم شود.

در حقیقت با فراهم‌سازی گردشگری در دسترس به ویژه بسته‌های سفر ارزان‌قیمت به‌ عنوان یکی از مصادیق آن، می‌توان گردشگری خانواده‌محور که همواره مورد تأکید آموزه‌های اسلامی هم‌‌ بوده را، در میان کشورهای عضو ترویج داد.»

وی شهریور ماه سال جاری هم در برنامه تلویزیونی جهان آرا چنین گفت: «شعار جهانی ما این است «گردشگری و سفر حق همه مردم است»، پس باید حتی طبقه فرودست جامعه از یک حداقل و کف گردشگری و سفر هم برخوردار باشد، ما از اول روی سفر ارزان‌قیمت برنامه‌ریزی کردیم. همین الان بخش‌هایی از وزارتخانه را برای انجام این کار اختصاص داده ایم. مهمانسراهای ارزان قیمت برای مردم در نظر گرفتیم تا سفر برای آنها ارزان قیمت رقم بخورد.»

گردشگری در دسترس تنها به هتل ها و اقامتگاه های ارزان قیمت ختم نمی شود

اما نکته مهم اینجاست که فراهم کردن زیرساخت های لازم در راستای گردشگری در دسترس تنها به هتل ها و اقامتگاه های ارزان قیمت ختم نمی شود و نیاز است تا حداقل های مورد نیاز در این زمینه همچون سرویس بهداشتی، بالابر، راهنماهای گردشگری هوشمند و … تأمین شود.

متأسفانه ما در این حوزه با ضعف های عمده ای مواجه هستیم که در صورت رفع آنها می توانیم گام بلندی را در توسعه گردشگری در دسترس برداریم و گردشگران زیادی را در این مسیر با خود همراه کنیم.

انتهای پیام/

انتهای پیام/